Budowa i remont domu

Najważniejszym składnikiem kondensacyjnego osuszacza powietrza jest tzw. sprężarkowy system chłodzący. To dzięki takiej części można otrzymać kondensację pary wodnej, a przez to zredukować zawartość wody w powietrzu.

Najbardziej istotnym składnikiem systemu chłodniczego jest sprężarka, która ma za zadanie sprężać i tłoczyć czynnik chłodzący, a przez to wymuszając jego przepływ przez cały układ.

Wzrostom ciśnienia towarzyszy przyrost temperatury. Sprężony czynnik chłodzący (w stanie gazowym) dostaje się rurociągiem do skraplacza, gdzie odbywa się jego ochłodzenie. Temperatura czynnika jest pobierana przez wymiennik powietrza (skraplacz). Czynnik chłodzący ze stanu gazowego w rezultacie oddziaływania ciśnienia i spadku temperatury robi się ciekły. W urządzeniu takim jak skraplacz powietrza, skroplony czynnik chłodzący przepływa przez filtr odwadniacza, który pochłania parę wodną, która może dostać się do systemu podczas produkowania tego typu urządzenia jak osuszacz powietrza albo innych prac serwisowych, tego typu urządzenia.

Po przejściu przez filtr, ciecz dostaje się do organu barwiącego, (czyli kapilary lub zaworu rozproszonego), który kiedy napotka znaczne opory przepływu, powoduje różnicę ciśnień i, że wspomniany czynnik rozpoczyna się rozprężać i odparowuje.

Zainteresował Cię niniejszy tekst? Jeśli tak, to przeczytaj także uwagi na temat (http://bautec-lodz.pl/budownictwo), ponieważ one również tyczą się podobnej kwestii.

Proces parowania ma miejsce w części o nazwie parownik. W przeciwieństwie do skraplacza, w każdym przypadku towarzyszy jemu spadek ciśnienia. To właśnie dzięki temu zjawisku, powietrze oddaje ciepło czynnikowi oraz umożliwia jego całkowite wyparowanie. Temperatura powietrza zniża się poniżej punktu rosy, co powoduje wykroplenie nadmiaru wilgotności na ściankach parownika. Ponadto tego typu rozprężony czynnik jest znowu zasysany przez sprężarkę i cykl się wznawia.

Jeżeli urządzenie działa w mniejszej temperaturze otoczenia to woda, która jest wykroplona na płaszczyźnie parownika, może zamarznąć, zatem ma miejsce powiększenie oporów powietrza, które przepływa poprzez wymienniki. Żeby takiemu zjawisku zapobiec, elektroniczny układ sterujący tymczasowo roztwiera zawór elektromagnetyczny. To z kolei umożliwia skierowanie gorącego czynnika (w stanie gazowym) wprost na wymieniony parownik.